کاهش تردد کشتی‌های چینی و آمریکایی از کانال پاناما
تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۴۳۱۷۵
خرداد: رییس سازمانی که اوپراتور کانال پاناما می‌باشد می‌گوید در صورتی که تنش‌های تجاری بین دو غول برتر اقتصاد جهان بالا بگیرد، احتمالا کشتی‌های چینی و آمریکایی کمتری از این کانال عبور کنند، اما این افت ترافیک، با افزایش کشتی‌های صادرکنندگان غلات از برزیل، جبران خواهد شد.
به گزارش خرداد و به نقل از افکار نیوز:این کانال که از میان پاناما عبور می‌کند، یک مسیر حیاتی کشتی‌رانی را بین اقیانوس‌های اطلس و آرام ایجاد کرده است و مهمترین منبع درآمد این کشور آمریکای مرکزی می‌باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رییس کانال پاناما، جورج گویجانو، به رویترز گفت: اکثر محموله‌هایی که از کانال پاناما عبور می‌کنند از آمریکا یا چین می‌آیند. تنش بین این دو کشور می‌تواند در نهایت بر میزان محموله‌هایی که از این آب‌راهه عبور می‌کنند به شدت تاثیر بگذارد.
هرچند گویجانو می‌گوید که انتظار دارد محموله‌های بیشتری از سوی برزیل، که بزرگترین تولیدکننده دانه سویا در جهان است، از این کانال عبور کنند و ترافیک آن را تقویت کنند.
همچنین گویجانو می‌گوید:» افزایش تقاضا برای گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) آمریکا، در کشورهایی نظیر ژاپن و مکزیک، می‌تواند کاهش کشتی‌هایی که به سوی چین رهسپار می‌شدند را جبران کند. او ادامه می‌دهد: کانال راه‌های زیادی برای تسهیل هرگونه تاثیر منفی جنگ تجاری دارد.
کانال پاناما هنوز داده‌های به روز شده خود در مورد حجم عبوری کالا از این کانال را اعلام نکرده است. اما در سال مالی ۲۰۱۷ که در ماه سپتامبر ۲۰۱۷ به پایان رسید، ۴۰۳.۸ میلیون تن از این کانال عبور کرد. از این میان ۱۴۳ میلیون تن به وسیله کشتی‌های کانتینری و ۷۹ میلیون تن به وسیله کشتی‌های مخزنی عبور داده شده‌اند. برچسب ها: چین ، اقتصاد ، اخبار چین ، جمهوری خلق چین ، اقتصاد چین ، شی جین پینگ ، یوان ، آمریکا ، ترامپ ، دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا ، ایالات متحده ، ایالات متحده آمریکا ، احبار آمریکا ، اخبار ترامپ ، اقتصاد چین
منبع: خرداد
کلیدواژه: چین اقتصاد اخبار چین جمهوری خلق چین اقتصاد چین شی جین پینگ یوان آمریکا ترامپ دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا ایالات متحده ایالات متحده آمریکا اخبار ترامپ اقتصاد چین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۴۳۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جاده‌ای 2600 ساله که پدر «راه‌آهن» به حساب می‌آید(+عکس)
آن زمان، کشتی‌هایی که بین ایونیا و اژه حرکت میکردند، مجبور بودند پلوپونز را دور بزنند؛ مسیری خطرناک و طوفانی به طول تقریبی ۳۴۰ کیلومتر. راه‌حل این بود که «دیولکوس» ساخته شود؛ جاده‌ای سنگفرش‌شده بین بندر خلیج کورینس (دریای ایونیا) و بندر خلیج سارونیک (دریای اژه).
به گزارش فرادید، اگرچه شواهد باستان‌شناسی کامل نیست، اما به نظر می‌رسد از یک بندر به بندر دیگر، قایق‌ها یا محموله‌ها (یا هر دو) روی وسایل چرخ‌دار بارگیری شده و از طریق تنگه کشیده می‌شدند. یکی از بخش‌های جاده دارای مسیرهایی با شیارهای هدفمند است که جزو نخستین نمونه‌های شبیه به راه‌آهن‌های امروزی در تاریخ به حساب می‌آید.
دکتر جورجیوس اسپیروپولوس، دستیار رئیس اداره آثار باستانی کورینتی می‌گوید دیولکوس نخستین تلاش سیستماتیک برای تسهیل حمل و نقل کالا و کشتی‌های جنگی از سارونیک به خلیج کورینس و بالعکس بود.
این مسیر باستانی به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای فناوری دوران باستان، تقریباً موازی با کانال کنونی کورینس بود. به طرز شگفت‌انگیزی، بقایای این مسیر هنوز به وضوح در چند مکان در اطراف کورینس، عمدتاً در املاک دانشکده مهندسی دیده می‌شود.
یک سطح شیبدار سنگی وجود داشت که به انتهای شمال غربی دیولکوس می‌رسید، جایی که اکنون پوزیدونیا در کورینس قرار دارد. آن زمان برده‌ها از طناب‌های عظیم برای بالا کشیدن کشتی‌ها از سطح شیبدار استفاده میکردند.
مردان آن‌ها را روی یک قاب چوبی محکم که بالای سطح شیبدار بود، می‌کشیدند. برای اینکه کشتی‌ها تا حد امکان سبک شوند، دکل‌ها و سایر وسایل متحرک آن‌ها پس از رسیدن به خشکی برداشته می‌شدند. سپس، با استفاده از جرثقیل‌های دستی عظیمی که توسط چند نفر هدایت می‌شدند، کشتی‌های بزرگ با زاویه نود درجه چرخانده می‌شدند تا با دیولکوس همتراز شوند. سپس، به سمت سطح شیبدار سنگی دیگری کشانده می‌شدند تا به بالای یک زیرآویز آهنی برده شوند.
این چرخ‌های عظیم که شبیه زیرشاسی‌های قطار باری امروزی بودند، در طول هر دو طرف حرکت میکردند و کشتی‌ها را به آن سوی دیولکوس می‌بردند. جابجایی چنین کشتی‌های عظیمی در خشکی به این شیوه، مثالی از شاهکار مهندسی و قدرت فوق‌العاده است، حتی اگر شیب جاده فقط حدود سه درصد افزایش می‌یافت.
کانال کورینس در یونان
نیروی انسانی و دانش فنی پیشرفته، دیولکوس را قادر ساخت قرن‌ها کار کند و خاطرات مردانی را که بلوک‌های عظیم اهرام مصر باستان را حمل و جابجا میکردند، تداعی کند. از این وسایل قرن‌ها استفاده شد. شیارهای عمیق سنگ‌ها تضمین می‌کرد چارچوب زیرین کشتی و بار گرانبهای آن تا زمانی که به سمت دیگر تنگه برسند، در مسیر سالم باقی می‌مانند.
فرمانروایان باستانی مختلف، از جمله ژولیوس سزار و اسکندر مقدونی، به حفر کانال در سراسر تنگه کورینس فکر میکردند. سال ۶۷ پس از میلاد، امپراتور روم، نرون، تلاش کرد با استفاده از هزاران برده، کانالی بین بنادر کورینس بسازد، اما این پروژه خیلی زود رها شد.
در دهه ۱۸۰۰، دولت یونان تصمیم گرفت از ساخت کانال کورینس حمایت کند. این کار سال ۱۸۸۹ آغاز و سال ۱۸۹۳ تکمیل شد و یک رویای بیش از ۲۰۰۰ ساله را برآورده کرد.
این کانال بین ۲۱ تا ۲۵ متر عرض دارد و از سنگ آهک بریده شده است. با وجود اینکه کانال فاقد قفل است، قایق‌ها را می‌توان با بالا و پایین بردن پل‌های شناور در دو انتهای آبراه کنترل کرد. پلوپونز که اکنون به طور رسمی یک جزیره است، توسط یک راپل (پل-بزرگراه) که بالای کانال قرار دارد به بقیه یونان متصل می‌شود.
کانال عصر ایران در تلگرام